شناسایی انیون ها

 

مختصري درباره آنيون ها

گوگرد

گوگرد يا سولفور يکي از عناصر شيميايي اصلي گروه ششم (VIA) در جدول تناوبي و از خانواده اکسيژن مي‌باشد . نماد آن S و عدد اتمي آن 16 مي‌باشد. اکتشاف اين عنصر به پيش از تاريخ بازمي‌گردد.

گوگرد يک نافلز بي‌بو ، بي‌مزه و چند ظرفيتي است که بيشتر به شکل کريستال‌هاي زرد رنگ که در کاني‌هاي سولفيد و سولفات بدست مي‌آيد شناخته شده مي‌باشند. گوگرد يک عنصر حياتي و لازم براي تمامي موجودات زنده مي‌باشد و مورد نياز ساخت اسيد آمينوها و پروتئين‌ها است. اين عنصر به صورت اوليه در کودها استفاده مي‌شود ولي به صورت گسترده‌تر در باروت ، ملين‌ها‌ ، کبريت‌‌ها و حشره‌کش‌ها به کار گرفته مي‌شود .

گوگرد که اسم لاتين آن Sulphur مي‌باشد از زمان‌هاي باستان شناخته شده بود . اين عنصر با نام Brimstone در اسفار پنجگانه کتاب مقدس آمده‌است . هومر نيز گوگرد حشره‌کش را قبل از ميلاد ذکر کرده بود. قبيله Bootier ديوارهاي يک شهر را با سوزاندن مخلوطي از ذغال و گوگرد سوزانيده و خراب کردند. زماني نيز در چين باروت که مخلوطي از نيترات پتاسيم KNO₃ ، کربن و گوگرد بود کشف شد.

ادامه نوشته

شناسایی کاتیون ها

 

مختصری درباره عناصر گروه I ( گروه نقره )

نقره ( Ag )

نقره، يکي از عناصر شيميايي، با نشانه Ag ، فلزي به رنگ سفيد مايل به خاکستري و براق مي باشد که تقريباً کمياب و گران قيمت است و از نظر فراواني در قشر جامد زمين ، در مرتبه شصت و سومين عنصر قرار دارد. در آب و هواي خالص پايدار است ولي در معرض اوزون ، سولفيد هيدروژن و هواي داراي سولفور کدر مي شود. نقره ی خالص دارای بالاترين هدايت الکتريکي و گرمایی است و پايين ترين مقاومت را در بين تمام فلزات دارد. در سنگ معدن هاي داراي آرژنتيت ، سرب ، روي و مس و طلا يافت مي شود .

از نظر شيميايي نقره يکي از فلزات سنگين و از جمله فلزات نجيب است و از نظر تجاري عنصري گرانبها تلقي مي‌گردد. از نقره ، 25 ايزوتوپ راديواکتيو شناخته شده است که داراي اجرام اتمي 102 الي 117 مي‌باشند. نقره معمولي هم از دو ايزوتوپ با جرم هاي 107 و 109 تشکيل شده است.

نقره از زمان هاي خيلي قديم شناخته شده بود. اين عنصر اولين بار از سرباره هاي آتشفشاني در آسياي صغير و در درياي اژه پيدا شد. اين آثار نشان مي دهد که 3000 سال قبل از ميلاد مسيح انسان ها توانايي اين را داشتند که نقره را از سرب جدا کنند.

همچنین نقره از خالص کردن و پالايش الکتريکي مس به دست مي آيد و براي کاربردهاي تجاري داراي خلوص 99.9 درصد است.

ادامه نوشته

خبر...مهم

اگه یادتون باشه، چند وقت پیش یک اتفاقی در سمیرم اصفهان افتاد که دنیا را متحول کرد. داستان، داستان کشته شدن خرسی در مقابل چشمان بچه هایش بود و بعد از آن هم باز کردن شکم بچه ها و زجر کُش کردن آنها. وقتی این کلیپ در دنیا پخش شد، خیلی از شبکه های ماهواره ای آنرا نشانی از تروریسم در ایران دانسته و تحلیل کردند و چه شانتاژ خبری جدی راه انداختند که وانفسا، در ایران یک خرس و دو توله اش کشته شده اند. سازمانهای بین المللی هم موضع گیری جدی کرده و در بسیاری از سایتهای مرتبط و شبکه های جهانی، بارها و بارها این کلیپ پخش شد و آه و ناله های فراوان به آسمان رفت که وانفسا، ای مردم دنیا چه نشسته اید که در ایران چنین فاجعه ای رخ داده است و خوراک تبلیغاتی رسانه های غربی تا چند هفته جور جور بود. ما هم از دنیا بی خبر، کلی کیف کرده بودیم که الحمد لله جامعه جهانی آنقدر از نظر شعور و درک رشد کرده و حس انسانیت به اوج رسیده که تا این اندازه موضع گیری در قبال چنین فاجعه ای ( که واقعا برای خود من هم جانسوز و ناراحت کننده بود) نشان می دهند. مست شادی و خوشحالی این جهت گیری بودیم که ناگهان خبر رخ دادن جنایتی منتشر شد که جای این را داشت که در جهان عزای عمومی اعلام شود. واقعه قتل عام هزاران مسلمان بی دفاع، توسط بودائیان میانمار که بسیاری از آنها در خانه ها یشان حبس شده و سپس آتش زده بودند. خودمان را آماده می کردیم برای یک جنجال رسانه ای بزرگ و گریبان چاک کردن مدافعان حقوق بشر و ... . ولی افسوس که حتی یک شبکه معتبر بین المللی و یا یک رسانه بزرگ جهانی، حتی در حد یک خبر دست سوم هم حرفی از این واقعه جانسوز به میان نیاوردند و در سکوت رسانه های جهانی این رخ داد به سمت فراموشی رفت و انگار نه انگار که هزاران انسان به فجیع ترین شکل ممکن کشته شده اند. برای خودم خیلی سوال بود که چرا کشته شدن یک خرس در ایران این اندازه مهم است و سوء تبلیغ روی آن انجام می شود ولی کشته شدن این همه آدم هیچ اهمیتی ندارد. وجه اشتراک آن را یافتم، مسلمان بودن!

ما چون مسلمانیم اگر در کشورمان بچه خرسی کشته شود، دنیا جهت گیری می کند و میانماری ها چون مسلمان بودن، هزاران نفر کشته می شوند و کسی چیزی نمی گوید و شاید اصلا مهم نباشد. ای کاش حداقل خودمان، به این نکته پی می بردیم و به جای باور کردن بعضی حرف و نقل های آنها در مورد خودمان و تحقیرمان، با هم دلی و هم بستگی و خود باوری به جایی برسیم که کسی جرات نکند بخواهد با ما چنین برخوردی داشته باشد و از طرفی هم بتوانیم از مظلومینی که پناهی ندارند دفاع کنیم یا حداقل صدای آنها را به گوش جهانیان برسانیم.

( یک درخواست: لطفا اگر سایت یا وبلاگی دارید، حتما یک مطلب به این واقعه اختصاص بدهید و اگر هم عضو شبکه های اجتماعی هستید ساکت و بی تفاوت ننشینید.) ممنون